بر در ميكده و بتكده و مسجد و دير سجده آرم كه تو شايد، نظرى بنمايى

مشكلى حل نشد از (مدرسه) و صحبت شيخ غمزه اى تا گره از مشكل ما بگشايى

اين همه ما و منى، صـوفى درويش نمود جلوه اى تا من و ما را ز دلم بزدايى

نيستم، نيست، كه هستى همه در نيستى است هيچم و هيچ كه در هيچ نظر فرمايى

پى هر كس شدم، از اهل دل و حال و طرب نشنيدم طرب از شاهد بزم آرايى