دانشجویی که سال آخر دانشکده اش را می گذراند به خاطر پروژه ای که انجام داده بود،جایزه اول را گرفت.
او در پروژه ی خود از۵۰نفر خواسته بود تا داد خواستی مبنی بر کنترل سخت یا حذف ماده ی شیمیایی((دی هیدروژن مونوکسید)) توسط دولت را امضا کنن.او برای این در خواست خود،دلایل زیر را عنوان کرده بود:
۱-مقدار زیاد آن باعث تعریق و استفراغ می شود.
۲-عنصر اصلی باران اسیدی است.
۳-وقتی به حالت گاز در می آید،بسیار سوزاننده است.
۴-باعث فرسایش اجسام می شود.
۵-استنشاق تصادفی آن باعث مرگ می شود.
۶-حتی روی ترمز اتومبیل ها اثر منفی می گذارد.
۷-حتی در تومور های سرطانی هم یافت شده است.
از پنجاه نفر، ۴۳ نفر دادخواست را امضا کردند.۶نفر اصلا علاقه ای نشان ندادند و اما فقط یک نفر می دانست که ماده ی شیمیایی((دی هیدروژن مونوکسید))در واقع همان آب است!
عنوان پروژه ی دانشجوی فوق((ما چقدر زود باور هستیم))بود!
برگرفته از : پندهای قند پهلو،حسین شکرریز
** باتشكر از ارسال كننده : خانم الف ؛ مسلم خاني **
RSS
کانال اطلاع رسانی
یادداشتی از: غلامرضا خارکوهی