قالَ الإمامُ الْحَسَنِ الْعَسْکَری علیه السلام

لیْسَتِ الْعِبادَهُ کَثْرَهُ الصّیامِ وَالصَّلاهِ، وَ إنَّمَا الْعِبادَهُ کَثْرَهُ التَّفَکُّرِ فی أمْرِ اللهِ
*عبادت در زیادی نماز و روزه نیست بلکه تفکّر و اندیشه در امور مختلف است.

خصْلَتانِ لَیْسَ فَوْقَهُما شَیءٌ: الاْیمانُ بِاللهِ، وَنَفْعُ الاْخْوانِ
*دو خصلتی که والاتر از آن چیزی نیست ایمان به خدا و نفع به برادران

قولُوا لِلنّاسِ حُسْناً، مُؤْمِنُهُمْ وَ مُخالِفُهُمْ، أمَّا الْمُؤْمِنُونَ فَیَبْسِطُ لَهُمْ وَجْهَهُ، وَ أمَّا الْمُخالِفُونَ فَیُکَلِّمُهُمْ بِالْمُداراهِ لاِجْتِذابِهِمْ إلَی الاْیِمانِ
*با دوست و دشمن خوش گفتار و خوش برخورد باشید با مؤمنان بعنوان وظیفه و با مخالفین برای مدارا و جذب به ایمان

إیّاکَ وَ الاْذاعَهَ وَ طَلَبَ الرِّئاسَهِ، فَإنَّهُما یَدْعُوانِ إلَی الْهَلَکَهِ
*مواظب باشید از اینکه بخواهید شایعه سازی کنید و بخواهید دنبال مقام و ریاست باشید که هر دو انسان را هلاک خواهد کرد.

حسْنُ الصُّورَهِ جَمالٌ ظاهِرٌ، وَ حُسْنُ الْعَقْلِ جَمالٌ باطِنٌ.
*نیکوئی شکل و قیافه زیبائی ظاهر و نیکوئی عقل زیبایی باطن است.

منْ وَعَظَ أخاهُ سِرّاً فَقَدْ زانَهُ، وَمَنْ وَعَظَهُ عَلانِیَهً فَقَدْ شانَهُ
*هرکس دوست و برادر خود را محرمانه موعظه کند او را زینت بخشیده و چنانچه علنی باشد سبب ننگ و تضعیف او گشته است.

منْ لَمْ یَتَّقِ وُجُوهَ النّاسِ لَمْ یَتَّقِ اللهَ.
*کسی که رعایت اخلاق و حقوق مردم را نکند تقوای الهی را نیز رعایت نمی‌کند.

ما أقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أنْ تَکُونَ لَهُ رَغْبَهٌ تُذِلُّهُ
*قبیح‌ترین و زشت‌ترین حالت و خصلت برای مؤمن آن است که دارای آرزوئی باشد که سبب ذلّت و خواری او گردد.

خیْرُ إخْوانِکَ مَنْ نَسَبَ ذَنْبَکَ إلَیْهِ
*بهترین دوست و برادر آن است که خطا‌های تو را به عهده گیرد و خود را مقصّر بداند.

ما تَرَکَ الْحَقَّ عَزیزٌ إلاّ ذَلَّ، وَلا أخَذَ بِهِ ذَلیلٌ إلاّ عَزَّ
*حقّ را هیچ صاحب مقام و عزیزی ترک نکرد مگر آن که ذلیل و خوار گردید ‌و هیچ شخصی حقّ را به اجراء در نیاورد مگر آن که عزیز و سربلند شد.

قلْبُ الاْحْمَقِ فی فَمِهِ، وَفَمُ الْحَکیمِ فی قَلْبِهِ
*اندیشه أحمق در دهان او و دهان عاقل پشت عقل اوست.

الْمُؤْمِنُ بَرَکَهٌ عَلَی الْمؤْمِنِ وَ حُجَّهٌ عَلَی الْکافِرِ
*وجود شخص مؤمن برای دیگر مؤمنین برکت و سبب رحمت می‌باشد و نسبت به کفّار و مخالفین حجّت و دلیل است.

لا یَشْغَلُکَ رِزْقٌ مَضْمُونٌ عَنْ عَمَل مَفْرُوض
*مواظب باش طلب روزی که از طرف خداوند متعال تضمین شده تو را از کار و اعمالِ واجب باز ندارد.