حیای زن به موازاتِ غیرتِ مرد است

بدونِ این دو بشر، نازن است و نامرد است

اگر که مرد و زن همواره قیدِ هم باشند

سلیمِ عقل گویدت این زوج بی هماورد است

غرور و همّت و مردانگی و عصمتِ شان

رسیده چون ز نبی ^(ص) برترین ره آورد است

هر آن کسی که ندارد، از این صفاتِ نکو

ثمر ز حاصلِ عمرِ گران نیاورد است

گناهِ بیّن و پنهان همی بیاموزد

تنورِ روشنِ اینگونه زندگی سرد است

مخور فریبِ سپیدی و سرخیِ رویی

که رنگِ غالبِ روح و روانشان زرد است

تمامِ همِّ من این است، راه کج نروند

همین غزل چو بُوَد، رهنمون بلاگرد است

مهاجرم اگر این معصیت ز ما دور است

گناهِ لذّتش از آنِ قشرِ بی درد است

برگرفته از کتاب: آب و آتش