پاسخ:
دروغ حرام و از مهم‌ترین گناهان است. خطرات زیادى براى انسان از نظر مادى و معنوى، فردى و اجتماعى دارد.
داروی گناهان، استغفار و طلب عفو از پیشگاه ذات پاک الهی است. توبه، موجب بخشش گناه شده و صفحه قلب را از آلودگی پاک و تیرگی را مبدّل به روشنایی می‌سازد.
گناه دروغ هر چند بزرگ و عظیم است، رهایی از آن و جبران گذشته بسیار سخت و مشکل است، ولی فرد می‏تواند با توبه، گناه گذشته را جبران کند.
این سخن خدا است: «ای پیامبر! از قول من به مردم بگو: ای بندگان من! ای کسانی که (با بدی‌ها و گناهان) بر خود ستم روا داشتید، از رحمت خداوند ناامید نشوید (و بدانید که در صورت توبه کردن) خدا همه گناهان را می‌آمرزد، چه این که او بسیار آمرزنده و مهربان است».
از آیات و روایات استفاده مى‏شود توبه و پشیمانی از گناه توفیقی است که انسان را از گناه پاک و پاکیزه می‌نماید و انسان بعد از توبه مورد عنایت خدا قرار می‌گیرد.
قرآن مجید وعده داده که خداوند توبه را از بندگانش می‌پذیرد. بنا بر این گناهکاری که به گناه خویش اعتراف دارد، از آن پشیمان است، عزم جدّی بر ترک گناه و جبران گناهان گذشته از حق النّاس و حق اللَّه دارد، باید به قبولی توبه خویش و رحمت و مغفرت خداوند امیدوار باشد.
در نتیجه راه جبران گناه دروغ توبه است. توبه از آن استغفار و اظهار پشیمانی به درگاه الهی است.
در گناه دروغ اعتراف به دروغگويي لازم نيست و فقط بايد به درگاه الهي اعتراف نماييد.
البته اگر به ديگري نسبت دروغ بدهيد، بحث ديگري خواهد داشت، زيرا در اين صورت تهمت بوده و احكام ديگري دارد.