جماران، آیت‌الله‌ العظمی عبدالله جوادی آملی در پیام ویدئویی به همایش بین‌المللی «قرآن در سیره و اندیشه امام خمینی(س)» که از صبح امروز، یکشنبه 10 آبان‌ماه، در مرکز همایش‌های برج میلاد تهران آغاز شد، تصریح کرد: ظهور قرآن بر اندیشه، فرع بر قرآن‌شناسی است و هر کس هر میزان قرآن را بشناسد به همان میزان قرآن در اندیشه و عملش ظهور خواهد یافت.

 وی ادامه داد: امام(س)، نزول قرآن را به نحو تجلی می‌دانست از این رو قرآن را گاهی در باطن و گاهی در ظاهر تفسیر می‌کرد و هیچ‌گاه نقطه اوج معانی قرآنی را از نظر دور نمی‌داشت.

 حضرت آیت‌الله‌جوادی آملی افزود: ایشان همواره خداوند را کارگردان اصلی امور می‌دانستند و در سخت‌ترین و شیرین‌ترین موارد امور را به خدا باز می‌گرداندند و خود و دیگران را سپاه و ستاد الهی تلقی می‌کردند.

 وی با بیان اینکه امام(س) قرآن را حبل متین می‌دانست، تصریح کرد: ایشان همواره مسلمانان را در هنگام مشکلات به توسل به قرآن توصیه می‌کردند و هرگز سخن از یأس نمی‌کردند زیرا به منبع ازلی قرآن و عترت وصل بودند.

 این مفسر قرآن در پیام خود آورده است: امام خمینی(س) در خصوص اختلافات نگران بودند که این اختلافات، اختلافات الهی نباشد، زیرا اختلافات الهی قابل حل نیست و در این موارد تنها باید به دعا پرداخت و وقتی اختلافات زمینی باشند می‌توان آن‌ها را با گفت‌وگو و نصیحت حل کرد.

 وی ادامه می‌دهد: توجه فراوان امام خمینی(س) به وحدت مسلمانان محصول این است که ایشان قرآن را حبل متین می‌دانستند. اگر ایشان بحث‌های خود را بر فلسفه، کلام، فقه و عرفانیات بیان کرده‌اند به بیان مباحث علمی پرداخته‌اند، اما ایشان در تبدیل علم به عمل و برقراری حکومت عدل و تأسیس جامعه عادلانه قرآن را در عمل محقق کرده‌اند.

 حضرت آیت‌الله‌ جوادی آملی با بیان اینکه عمل امام را باید در پرتو قرآن تحلیل کرد، اضافه کرد: امام خمینی(س) در پرتو قرآن، استقلال، امنیت و آزادی را به جامعه داد و در این جامعه به دنبال حل اختلافات زمینی بود.

 وی در پایان پیام خود، سیره و اندیشه امام از منظر قرآن را از نظر علمی در سه ضلع عرفان، تفسیر و برهان، قابل مشاهده دانسته وگفت: ایشان قرآن را در عینیت در نظام جمهوری اسلامی ایران محقق کردند.