نحوه عملکرد صداوسیما در برخورد با «برجام» از جمله درمورد جلسه دیروز مجلس، همچون رفتار این سازمان در جریان مذاکرات هسته‌ای، مورد انتقاد بسیاری از افراد از جمله رئیس اسبق این رسانه قرار گرفته است.
محمد هاشمی که پیش‌تر ریاست سازمان صداوسیما را برعهده داشته، در روزنامه ایران نوشته است:
یکی از وظایف «ملی» صداوسیما، اطلاع‌رسانی درباره مهم‌ترین مسائل روز است. رسانه ملی موظف است در کوتاه‌ترین زمان، اخبار و رویدادها را بی کم و کاست و بدون سوگیری، به اطلاع مردم برساند. این مأموریت زمانی اهمیت ویژه می‌یابد که سر و کار رسانه با موضوعات «ملی» باشد.
چنین موضوعی ایجاب می‌کند صدا و سیما به عنوان رسانه «ملی» در راستای «منافع ملی» حرکت کند. اما متأسفانه مروری بر عملکرد این سازمان، گواهی می‌دهد صداوسیما از وظیفه و مأموریت ذاتی خویش فاصله گرفته است. مصادیقی چون نبود توازن در تقسیم تریبون میان موافقان و مخالفان توافق، پخش پر تعداد و مکرر سخنان منتقدان توافق و تریبون دادن به طیفی خاص و عده‌ای معدود و نیز اقدام دیروز که سخنان و تصویر یک نماینده منتقد را پخش کرد اما هنگامی که نوبت نماینده موافق رسید، به پخش تصویر ثابت و صوت او بسنده کرد، در مجموع نشان می‌دهد که این رسانه در مقام عمل به تریبونی برای تبلیغ یک جناح خاص سیاسی بدل شده است.
این گمانه دیروز نیز به‌شدت تقویت شد زیرا پس از پایان رأی‌گیری در «بهارستان» و تأیید «برجام»، تلویزیون که قاعدتاً باید به رأی اکثریت مجلس احترام گذارد، در اقدامی معنادار اما غیرحرفه‌ای، بار دیگر سخنان شنبه‌شب نماینده منتقد توافق را «بازپخش» کرد.
بررسی کارشناسانه موضوعات روز سیاسی، یکی از اولویت‌های مطلوب هر رسانه و مخاطبانش است، مشروط بر اینکه کارشناسان از میان سلیقه‌های مختلف انتخاب شده و برای ارائه نظرات، به آنها فرصت «برابر» داده شود؛ «نقد» بسیار مفید است به شرطی که به کسی که مورد انتقاد قرار می‌گیرد، فرصت دفاع داده شود. متأسفانه صدا و سیما در چینش کارشناسان و اعطای فرصت «برابر» به سلیقه‌های مختلف سیاسی، کارنامه قابل دفاعی ندارد.
در اینجا این پرسش پیش می‌آید که آیا «صدا و سیما توانسته با رویکرد یکسویه خود به هدف‌هایش دست یابد یا نه؟» پرسشی که پاسخش را می‌توان در «نظرسنجی‌ها» یافت. به گواه «نظرسنجی‌های» متعدد و معتبر، صدا و سیما نه تنها نتوانسته مخاطبان خود را حفظ کند، بلکه در دفاع از یک جناح خاص نیز موفق عمل نکرد؛ چراکه به دفعات دیده شده تبلیغات صدا و سیما به نفع یک فرد یا جناح خاص نتیجه برعکس داده است.
با این اوصاف می‌توان به پرسش مطرح شده این گونه پاسخ داد که رسانه ملی نتوانسته با رویکرد خود به آن جناح خاص خدمت کند. از سوی دیگر «رفتار جناحی» این رسانه به اهرمی تبدیل شده که مردم را به سوی استفاده از رسانه‌های بیگانه سوق می‌دهد؛ رسانه‌هایی که در جهت «منافع ملی» حرکت نمی‌کنند و در لفافه برنامه‌ها و اخبار سیاسی خود، موضوع‌های اجتماعی و فرهنگی کشور را نشانه گرفته‌اند؛ موضوعی که بارها از سوی صدا و سیما اذعان شده، اما این رسانه تاکنون برای جلوگیری مردم از مراجعه به رسانه‌های بیگانه، اقدام مؤثری انجام نداده است.
باید توجه داشت کانال‌های اطلاع‌رسانی مانند گذشته نیست و امروز می‌توان با یک موبایل در کوچه و بازار و خودرو در جریان اخبار قرار گرفت. رویدادی که بر پیچیدگی کار رسانه افزوده است و حساسیت ویژه‌ای می‌طلبد.