| دلتنگی امام (ره) برای دیدن شهید چمران  ایرنا - شهید چمران دانشمند حوزه الکترونیک و فیزیک پلاسما فارغ التحصیل دانشگاه کالیفرنیا و چریک کار آزموده از مریدان پرتلاش امام (ره) در گسترش انقلاب اسلامی بود و با پیروزی حرکت مردم، با گریز از عرصه سیاسی، عمر خود را وقف مبارزه با ضد انقلاب و فرماندهی ستاد جنگ های نامنظم کرد تا اینکه 31 خرداد 1360 در مسیر دهلاویه به سوسنگرد بر اثر اصابت ترکش خمپاره نظامیان بعثی شهید شد.
یک خاطره در کتاب برداشت هایی از سیره امام خمینی (س)، ج 2، ص204 به کوشش غلامعلی رجایی، بیانگر علاقه شدید امام خمینی (ره) به شهید مصطفی چمران است.
در این خاطره آمده است: یک روز حاج احمد آقا از دفتر امام به ستاد جنگ های نامنظم در اهواز تلفن کردند و گفتند که امام می فرمایند: «دلم برای دکتر چمران تنگ شده است بگویید به تهران بیاید.»
دکتر که در آن روزها در منطقه سوسنگرد از ناحیه پا مجروح شده بود، پس از شنیدن این پیام راهی تهران شد و به محضر امام شرفیاب گردید. در معیت ایشان نقشه ها و کالک های منطقه عملیاتی را به خدمت امام بردیم. دکتر از ناحیه پا ناراحتی داشت و نمی توانست پایش را جمع کند و دو زانو بنشیند اما به احترام امام که به او عشق می ورزید در مقابل ایشان دو زانو نشست و در حالی که فشار زیادی را متحمل می شد شروع به توضیح و توجیه نقشه ها کرد.
امام با فراست خاصی که داشتند متوجه ناراحتی دکتر شده و فرمودند: «آقای دکتر پایتان را دراز کنید و راحت باشید.»
دکتر عرض کرد راحت هستم.
امام فرمودند: «می گویم پایتان را دراز کنید.»
دکتر به احترام امام نپذیرفتند و عرض کردند دردی احساس نمی کنند.
دو مرتبه امام با لحن خاصی فرمودند: «می گویم پایتان را دراز کنید و راحت بنشینید» که لاجرم او هم پذیرفت.
پس از اینکه دیدار به اتمام رسید، امام که آماده رفتن به حسینیه جماران برای دیدار با مردم بودند فرزند خود حاج احمد آقا را که وسط حیاط منزل ایستاده بود صدا کردند و به او فرمودند: «احمد، احمد!»
ولی حاج احمد آقا در داخل حیاط بود و صدای امام را نمی شنید بنده او را از داخل ایوان صدا کردم و گفتم که امام شما را صدا می زنند.
حاج احمد آقا خدمت امام که رسیدند. آقا به او فرمودند: «این میزها را که گذاشته اید، آقای چمران با پای زخمی که نمی تواند از روی آنها رد شود. اینها را بردارید و راه را باز کنید.»
*منبع پرتال امام خمینی (ره)
|
