| عذاب کسانی که در برابر گناه سکوت می کنند عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ أَوْحَى اللَّهُ تَعَالَى إِلَى شُعَيْبٍ النَّبِيِّ أَنِّي مُعَذِّبٌ مِنْ قَوْمِكَ مِائَةَ أَلْفٍ أَرْبَعِينَ أَلْفاً مِنْ شِرَارِهِمْ وَ سِتِّينَ أَلْفاً مِنْ خِيَارِهِمْ فَقَالَ يَا رَبِّ هَؤُلَاءِ الْأَشْرَارُ فَمَا بَالُ الْأَخْيَارِ- فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ دَاهَنُوا أَهْلَ الْمَعَاصِي فَلَمْ يَغْضَبُوا لِغَضَبِي
حضرت باقر عليه السّلام فرمود: خداوند متعال به شعيب وحى كرد من صد هزار نفر از قوم تو را عذاب مى كنم، چهل هزار از اشرار‌اند و شصت هزار نفر از اخيار، شعيب گفت: بار خدايا نيكان را چرا عذاب مى كنى فرمود: براى اينكه با بدان معاشرت كردند و در برابر گناه آنها سكوت نمودند.
مشكاة الأنوار في غرر الأخبار، ص: 52
منبع:حوزه
|
