| وقتی خداوند بنده را یاد می‌کند قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله: يقول اللّه- عزّ و جلّ: «أنا عند ظنّ عبدى، و أنا معه حين يذكرنى، فإن ذكرنى فى نفسه ذكرته فى نفسى، و إن ذكرنى فى ملأ ذكرته فى ملأ خير منهم، و إن اقترب إلىّ شبرا تقرّبت إليه ذراعا، و إن اقترب إلىّ ذراعا اقتربت إليه باعا، و إن أتانى يمشى أتيته هرولة»
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: خداوند متعال مى فرمايد: «رحمت من قرين گمان بنده من است، هر گاه مرا ياد كند، با او هستم. اگر مرا تنها ياد كند، من نيز او را تنها ياد مى كنم و اگر در ميان گروهى مرا ياد كند، من نيز در ميان گروهى بهتر از آنان او را ياد مى كنم. و اگر يك وجب به من نزديك شود، من يك ذراع(طول یک دست) به او نزديك مى شوم و اگر يك ذراع به من نزديك شود، من به اندازه فاصله دو دست باز به او نزديك مى شوم. و اگر آهسته به سوى من آيد، من شتابان به سوى او مى آيم».
پيام پيامبر، متنعربى، ص: 274
منبع:حوزه
|
