اسماء بنت عميس (همسر جعفر طيار) نقل مي­كند كه در لحظه­هاي پاياني عمر حضرت زهرا(س) متوجه آن بزرگ زنان عالم بودم، ابتدا غسل كرد و لباس­ها را عوض كرد و در خانه مشغول راز و نياز با خدا شد. جلو رفتم، فاطمه(س) را ديدم كه رو به قبله نشسته و دست­ها را به سوي آسمان برآورده چنين دعا مي­كند:پروردگارا! بزرگوارا! به حق پيامبراني كه آن­ها را برگزيدي و به گريه­هاي حسن و حسين در فراق من، از تو مي­خواهم گناهكاران شيعيان من و شيعيان فرزندان مرا ببخشايي.