| انگار فقط رزمندگان زیادی‌اند! هوشیار سلطانی فر، جنگ زده و جانباز که پدر خود را به همین نحو در روزهای ابتدایی تهاجم از دست داده و خانواده‌اش آواره تهران شدند، می‌گوید: چگونه است که اگر رزمنده‌ای در جبهه‌ها به هر گونه مرگ طبیعی از دنیا می‌رفت یا کارمند دولت اگر برای مأموریتش پای از خانه بیرون نهد و به هر شکلی کشته شود، شهید است اما جنگ زده‌ای که در دوران جنگ زدگی اش فوت کرد، شهید نیست؟
12 تیر سال 1367 هواپیمای مسافر بری ایرباس از بندر عباس عازم دبی بود که بر فراز آبهای نیلگون خلیج همیشه فارس تقریباً در نزدیکی جزیره هنگام مورد تجاوز ناو آمریکایی قرار گرفت و سقوط کرد.
در این حادثه فجیع و وحشیانه 298 نفر اعم از زن و کودک و مرد به شهادت رسیدند. در روز 29 مرداد 1367 مقامات آمریکایی برای توجیه این اقدام نا بخشودنی دلایلی را عنوان کردند و اظهار داشتند این جنایت خصمانه تنها یک اشتباه ساده بوده است.
جمهوری اسلامی ایران علاوه بر شورای امنیت و شورای ایکائو، شکایت خود را در دیوان بین‌المللی دادگستری لاهه نیز مطرح کرد. اما در کنار این جنایت یک سۆال برای جنگ زدها و کشته شده‌های جنگ در روزهای آغازین آن باقی است.
ادامه http://z-fajr57.blogfa.com/post/557
|
02 دي 1392
فرنگیس برازنیروهای نظامی روزی که بدون هیچ آسیبی (از نظر مسئولین)از جبهه بازگشتند فراموش شدند خانواده ها و فرزندانشان فراموش شدند چه بسا بسیاری از آنها مدت کوتاهی بعد از جنگ بر اثر سرطانهای ریه مری معده به علت استنشاق مواد شیمایی یا خوردن آبهای مشکوک به کواد شیمایی از دینا رفتند آیا چون جانباز یا شهید نشدند حقی برای استخدام یکی از فرزندان انان در این نظام وجود ندارد لطفا اگر پیرو ولایت علی (ع)هستیید این حق پایمال شده را احیاء کنید بخدا قسم پدرم کارمند نیروی انتظامی بوده و در خط مقدم جنگیده داری یک فرزند دکتری 3ارشد و 2 لیسانس بیکار است با تشکر
