متن این یادداشت به شرح زیر است:

«آقای نصیری عزیز سلام!

به خودتان هم گفته ام که شما را به ویژگیهای مثبتی چون راستگویی، اندیشه ورزی، حسن خلق و دیانت می‌شناسم. و اگر اینها نبود، چه نیازکه همین چندسطر را هم بنویسم.

در این یکی دو روز مطالبی گفته‌اید که برخی از آنها تکرار گذشته است. با خیلی از نقدهای شما همراهم و البته در مواردی ضمن قبول اصل انتقاد، زبان و لحنی را که بهره می گیرید نه تنها موثر و سودمند نمی دانم که گاه نتیجه عکس می دهد.

دیروز عبارتی بکار بردید که مضمون آن، تجمیع همه مخالفان - و به زعم شما براندازان- است و از کلید واژه "تاجزاده و شاهزاده" سخن گفتید. خیلی ها قند توی دلشان آب شد که مهدی نصیری ، رفت به همانجایی که می خواستیم یعنی "آخر خط". هم مدعیان افراطی انقلابیگری خوششان آمد و هم اپوزیسیون خارج از کشور.

من، اما دلم گرفت . آخر، مهدی نصیری را با شاهزاده چکار؟ آنچه امروز از شاهزاده بروز و ظهور دارد واقعا چیزی جز تعفن سیاسی و فرهنگی و اخلاقی است؟ آنها کجای سیاست ایستاده اند و کدام جایگاه را در بین ایرانیان دارند؟ و تا حالا برای ایران چه کرده‌اند؟ در کدام غصه پشت مردم ما بوده اند؟ و..

بدتر اینکه چه شده که شاهزاده را همسنگ تاج زاده و دیگران می دانید؟صنمی با مصطفی تاجزاده ندارم، اما یک موی گندیده تاجزاده به همه هیکل شاهزاده کثیفی که وطن فروشی کمترین جرمش است و همه حامیانش شرف دارد. با برخوردهایی که با برخی چهره های سیاسی منتقد و حتی مخالف در داخل ایران شده بشدت مخالفم ، اما اینها چه دخلی دارند به آن شاهزاده بدنام بدکار؟

بعید می دانم شما این قماش آدمها را نشناسید اما اگر نشناخته اید، امیدوارم در مدتی که در کانادا به سر می‌برید آنها را محک بزنید. بروید در جمع براندازان سلطنت طلب یا بازماندگان گروهکهای تروریستی و ببینید با شما چه رفتاری خواهند داشت؟ تصورتان این است که شما را روی سرشان می‌گذارند و حلوا حلوا می‌کنند؟ یقین کنید بهترین حرفی که به شما خواهند زد این است که نفوذی جمهوی اسلامی هستید .

آقای نصیری عزیز! براندازی راه سنگلاخی است که خون بیگناهان فراوانی را در خود فرو می‌برد. اصلا راه نیست،بیراهه است و در پس آن هیچ چیز اصلاح نمی شود. اما با این همه اگر می خواهید برانداز! هم باشید، خودتان این کار را بکنید. چرا قاطی سلطنت طلبان و شاهزاده می‌شوید؟ و ننگ همگروهی بودن با آنها را بر خود هموار می‌کنید؟

ایران مال همه ماست و اگر چه امروز دولت و مجلس و برخی دستگاههایش پراشتباه اند، به خود ما مربوط است و هیچ ربطی به شاهزاده ندارد. رژیمی که همین شاهزاده متعلق به اوست، خیلی علیه‌السلام بود؟وفکر می کنید اگر همین الان قدرت دستشان باشد به مخافلانشان رحم می‌کنند؟ اساسا آنها چه دلبستگی به این آب و خاک دارند که بخواهند برایش از خود بگذرند؟

برگردید آقای نصیری! منظورم برگشتن به تهران و قم نیست.این حق شماست که هرجای عالم می خواهید زندگی کنید. عده‌ای خوشحال می‌شوند که شما در مغرب زمین بمانید و به قول آنها تمام شوید. گروهی می‌گویند شما پلهای پشت سرتان را خراب کرده اید و برنمی‌گردید. من، اما پیش بینی ام این نیست.‌

با این حال در اینجا حرفم بر سر آمدن یا نیامدن به ایران نیست. می‌خواهم بگویم از این راه برگردید و قبول کنید که اصلاح کشور باید توسط همین ایرانی‌هایی که روی نقشه ایران زندگی می کنند صورت گیرد. می‌دانم کسانی و جریاناتی هستند که نفس کشیدن در عالم سیاست را سخت کرده‌اند؛ پای‌شان را روی گلوی معیشت مردم گذاشته‌اند؛  امید جوانها را به یاس تبدیل کرده‌اند و هزارتا چیز دیگر. اما راه مبارزه با اینها ، همراه شدن با شاهزاده نیست. بسیاری از کسانی که در سالهای اخیر هزینه‌های بسیار سنگین تر از شما داده اند، راه شما را نمی پسندند.

آقامهدی عزیز! می دانم که می‌دانید برادرانه دوستتان دارم. دلسوزیتان برای مملکت را هم دوست دارم. به همین دلیل اصلا نمی‌خواهم که نباشید. قلم شما و فکر شما نیاز امروز این آب و خاک است. نقدهای شما آرام بخش دل خیلی‌هاست. هرچه دل تنگتان می‌خواهد بگویید اما برادر عزیزم، شاهزاده را نشویید!»