سازمان بین‌المللی کار در گزارش تازه‌ای درباره توزیع درآمد در جهان اعلام کرد که ۱۰ درصد کارورزان ۴۸،۹ درصد کل حقوق و دستمزد جهان را دریافت می‌کنند، در حالی که ۵۰ درصد کارگران با پایین‌ترین حقوق‌ها تنها ۶،۴ درصد درآمد کسب می‌کنند.

افزون بر این، ۲۰ درصد از کارگران کم‌درآمد (حدود ۶۵۰ میلیون کارگر) کمتر از یک درصد درآمد کار در جهان را به دست می‌آورند، این رقم در طول ۱۳ سال تغییری نکرده است.

گزارش سازمان بین‌المللی کار با داده‌های جدید نشان می‌دهد که نابرابری جهانی در درآمد مشاغل از سال ۲۰۰۴ کاهش یافته است اما این به دلیل کاهش نابرابری در کشورها نیست. در سطح ملی نابرابری دستمزدها همچنان افزایش می‌یابد. این کاهش را می‌توان با افزایش رفاه در اقتصادهای بزرگ چین و هند، توضیح داد. اما به‌طور کلی، نابرابری درآمد در جهانِ کار، گسترده است.

داده‌های مربوط به سهم درآمد اختصاص‌یافته به کار و توزیع آن که توسط اداره آمار سازمان بین‌المللی کار تهیه شده، حاوی اطلاعات از ۱۸۹ کشور است که با بزرگترین مجموعه آمار حاصل از نظرسنجی نیروی کار به‌دست آمده و دو شاخص برای ارزیابی روند اصلی در جهان کار، در سطح ملی، منطقه‌ای و جهانی ارائه می‌دهد. شاخص اول برای نخستین بار، ارقام قابل مقایسه در سهم تولید ناخالص داخلی است که به کارگران و نه سرمایه از طریق دستمزد و درآمد می‌رسد. شاخص دوم به نحوه توزیع درآمدِ مشاغل مربوط است.

این گزارش نشان می‌دهد که در سطح جهانی، سهم درآمد ملی اختصاص یافته به کارگران از ۵۳،۷ درصد در سال ۲۰۰۴ به ۵۱،۴ درصد در سال ۲۰۱۷ کاهش یافته است.

در مورد توزیع دستمزد میانگین در کشورها، سهم مربوط به طبقه متوسط (۶۰ درصد کارگران در بخش توزیع) بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۷ از ۴۴،۸ درصد به ۴۳ درصد کاهش یافته است. این در حالی است که سهم ۲۰ درصد افراد با حقوق بالا، از ۵۱،۳ درصد به ۵۳،۵ درصد افزایش یافته است. کشورهایی که در آن‌ها سهم دستمزدهای بالا در دستمزد ملی دست‌کم یک درصد افزایش یافته است، آلمان، اندونزی، ایتالیا، پاکستان، بریتانیا و آمریکا هستند.

استیون کاپسوس، مدیر بخش واحد تولید و تجزیه و تحلیل سازمان بین‌المللی کار در این‌باره گفت: «داده‌ها نشان می‌دهند که به‌طور نسبی، افزایش سهمِ بالاترین درآمدهای حاصل از کار، با زیان دیگران، کارگران طبقه متوسط و کسانی که پایین‌ترین دستمزدها را دارند همراه است و سهم آن‌ها را کاهش می‌دهد. از سوی دیگر با افزایش سهم درآمد کارگران با حقوق کم و متوسط، درآمدها به طور گسترده‌ای به سود همه کارورزان – به جز کسانی که حقوق‌های بالا دارند – توزیع می‌شود.»

در کشورهای فقیر گرایش به نابرابری در پرداخت حقوق شدیدتر است و مشکلات مردم را تشدید می‌کند. در کشورهای جنوب صحرای آفریقا، ۵۰ درصد از کارگران رده پایین تنها ۳،۳ درصد از درآمد کار را کسب می‌کنند، در حالی که در اتحادیه اروپا همان گروه ۲۲،۹ درصد از درآمد کل را به‌دست می‌آورند.

راجر گومیز، اقتصاددان در بخش آمار سازمان بین‌المللی کار می‌گوید: «اکثر کارگران جهان از دستمزد بسیار پایین رنج می‌برند و برای بسیاری از آن‌ها داشتن یک شغل به معنای درآمد کافی برای زندگی نیست. در سطح جهانی، دستمزد متوسط کارگران در نیمه پایین توزیع درآمد فقط ۱۹۸ دلار در ماه است و ۱۰ درصد فقیرترین‌ها باید بیش از سه قرن کار کنند تا به درآمد یک ساله ۱۰ درصد از ثروتمندترین افراد برسند.»

انتشار مجموعه داده‌های جدید به توصیه ذکر شده در گزارش کمیته جهانی آینده کار، وابسته به سازمان بین‌المللی کار صورت گرفته که بر نیاز به شاخص‌های جدید برای سنجش دقیق‌تر پیشرفت در زمینه رفاه، پایداری زیست محیطی، برابری و رویکرد انسانی در توسعه تأکید کرده بود. داده‌های جدید برای پیگیری پیشرفت در جهت دستیابی به اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد (SDGs) مورد استفاده قرار می‌گیرند.

سازمان بین‌المللی کار یکی از نهاد‌های سازمان ملل است که به موضوعات کار و کارگری در سراسر جهان می‌پردازد. این سازمان که مقر آن در شهر ژنو سوئیس است، در سال ۱۹۱۹ و پس از جنگ جهانی اول برای ارتقای عدالت اجتماعی در سراسر جهان پایه‌گذاری شد. در این نهاد سازمان ملل نمایندگانی از شرکت‌ها، صنایع و کارگران کشورهای گوناگون فعالیت می‌کنند.