پایگاه خبری جماران: انتشار نامه آیت الله موسوی خوئینی ها با حاشیه های فراوانی روبرو شد و بازتاب آن با واکنش ها و اظهار نظرهای مختلف همچنان نیز ادامه دارد. این موضوع از دو جهت دارای اهمیت است که اولا نشان می دهد نخبگان نسبت به طرح مباحث اساسی و کلان متناسب با نیاز جامعه همچنان احساس مسولیت می نمایند و جامعه نیز علی رغم فراز و نشیبها و مشکلات و محدودیتهای مختلف در طی این سالها هچنان پویا و نسبت به سرنوشت خود دغدغه دارد.

اما از سویی دیگر مروری بر بیان مواضع منتقدان اعم از مکتوب و یا شفاهی بیانگر یک حقیقت تلخ می باشد که آن غلبه حاشیه بر متن نامه ایت الله است این امر موجب شد که حقایق نهفته کمتر مورد توجه و مداقه قرار گیرد وحواشی نامه خودآگاه و یا نا خودآگاه آنچنان برجسته شود که مفاد نامه و هدف نویسنده مورد غفلت قرارگیرد برهمین اساس به نظر پس از هیاهو و هیجان اولیه، در این مقطع نیاز است با تمرکز بر متن کوتاه اما پرمغز این نامه بر نکات مهم آن توجه شود و آن را محل نقد و بررسی بیشتری قرار داد به ویژه انکه این نامه با ادب و احترام و متانت کامل نگارش شده و اتفاقا نویسنده نیز همواره از شخصیتهای  قابل احترام درنزد امام  و جامعه و سالیان سال از مشاورین سیاسی رهبری معظم انقلاب بوده است.  اما نکاتی در باب حواشی:

منتقدین اغلب تاکنون به جای تمرکز برمحتوا به شخصیت گوینده بیشتر پرداخته اند وآنچه توانسته اند درنفی و نقد شخصیت آیت الله خویینی ها قلم فرسایی و اظهار نظر نموده اند غافل از آنکه به تعبیر امام علی ( ع ) انظر الی ماقال و لاتنظر الی من قال .

علاوه بر این منتقدین تلاش نمودند سوابق خدمتی آیت الله و حتی همه عملکرد 40 ساله جمهوری اسلامی که بعضا در دوران رهبری امام (ره) بود را به نام ایشان ثبت ونقد نمایند( نامه آیت الله کعبی ) غافل ازاینکه آن موارد بسیاری از سیاستهای اساسی جهموری اسلامی ازابتدا بوده و نگاه آیت الله بیشتر ناظر به حال و آینده است .

منتقدین به جای زمینه سازی برای بحث و تبادل نظر و گفتگو و ارائه پیشنهاداتی برای هم اندیشی ترجیح داده  اند راه حذف ایشان و حتی پشیمان نمودن نامبرده از نگارش نامه تا حد انجام توبه پیش ببرند.

نگاه توطئه آمیز و اتهام فتنه انگیزی و ایجاد فتنه جدید از رویکرهای قدیمی و غالب منتقدین در برخورد با نامه آیت الله است تاجایی که برخی او را پدرخوانده فتنه ها لقب داده اند!

منتقدین که غالبا"صاحبان قدرت مستقر و دائم العمردر حاکمیت هستند رویه ای را طی  سالهای گذشته حاکم نمودند که با بزرگ جلوه دادن حواشی  بر متن و تلاش برای ندیدن ونشنیدن واقعیت های زیرپوست جامعه به جای شناخت مشکلات و پیدا نمودن راهکار برای حل مسائل نسبت به پاک کردن و یا حذف صورت مساله اقدام نمایند و با استفاده از ابزارهای حکومتی همچون صدا وسیما خودرا پیروز میدان بدانند ؟ غافل از آنکه جامعه راه خود را پیش می برد.

لذا اتفاقا همه این نکات، اهمیت پرداختن به متن نامه را بیشتر می نماید که می تواند زمینه ساز هم اندیشی و ایجاد فضایی جدید برای اهتمام همه جانبه به حل مسائل اساسی جامعه و تغییر رویکردها و ترسیم تصویر چشم اندارروشن نسبت به آینده شود.

       نکته اول : خیرخواهانه ومحترمانه بودن متن نخستین پیام نامه آیت الله است او هدف خودرا از نوشتن  نامه  "درنگ بیشتر و جدی تر از هر زمان در امور حکمرانی که مایه خیرملت وکشور وجمهوری اسلامی ایران است می داند".

      نکته دوم : شرایط موجودزیبنده نظام انقلاب اسلامی نیست وی دراین نامه بیان می دارد آنچه که در گزارش ها ومشاهدات و در افکار و زندگی مردم می گذرد زینبده نظامی که با پرچم اسلام به دنیا معرفی شده نیست.

      نکته سوم : آسیب دیدن مشروعیت و مقبولیت نظام:  وی می نویسد در ذهن مردم باورهایی که پشتوانه استحکام و نیز مقبولیت و مشروعیت نظام اسلامی بود به گونه‌ای روزافزون آسیب دیده و می‌بیند.

    نکته چهارم : بی اعقتادی و بی اعتمادی به مدیریت کلان و مدیران کشور: وی یادآوری می کند که بر زبان بسیاری از مردم در کوی و برزن و در برخی محافل و مجالس، سخنانی می‌رود که از عمق بی‌اعتقادی و بی‌اعتمادی نسبت به مدیریت کلان و مدیران کشور حکایت می‌کند .

     نکته پنجم : مشکلات اقتصادی زمینه ساز نگرانی نسبت به آینده: وی بیان می دارد  تورم روزافزون، همراه با کاهش درآمد اقشار گسترده، نه‌تنها زندگی امروز مردم را گرفتار دشواری ‌های طاقت ‌فرسا کرده که ناهنجاری گوناگونی را در درون بسیاری از خانواده‌ها را گسترش داده و آنان را نگران آینده نامعلوم خود و فرزندانشان ساخته است .

               نکته ششم :  نارضایتی ازاوضاع فرهنگی ، سیاسی واقتصادی : مطلب مهمی دیگری که درنامه آمده است که علاوه بر این مردمِ گرفتار در تلاطم زندگی و مشکلات طاقت‌سوز معیشتی، بسیارند انسان‌های ناراضی از اوضاع فرهنگی و سیاسی که گرفتار بی‌عدالتی‌های غیرقابل‌انکار و انواع محدویتها شده‌اند .

              نکته هفتم : ضرورت اصلاحات اساسی درشیوه مدیریت کلان کشور : البته هنوز کم نیستند کسانی که اصلاحِ امور و تغییر وضع نامطلوب کنونی را از عالی‌ترین جایگاه مدیریت کشور انتظار می‌کشند. در چشم این خیل عظیم که هنوز دل در گرو این ملک و مملکت دارند، اوضاع غیرقابل‌دوام‌ امروز صرفاً معلول تصمیمات مدیرانی که می‌آیند و می‌روند نیست (که البته این آمدن‌ها و رفتن‌ها هم خارج از چارچوب اراده عالی و حاکم بر کل مقدرات کشور نیست). از نگاه مردم، شیوه مدیریت در بالاترین سطح و قدرتِ نافذ آن، نقش‌آفرینِ اصلی در تمام یا اکثر مهامّ امور کشور است

نکته هشتم : التزام مردم به الزامات انقلاب و ارزشهای آن علیرغم همه انتقادات  :

مردمی که چنین انتظاری دارند هرگز الزامات و محدودیت‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی (که البته چهل سال از آن گذشته است) و نیز کینه‌توزی دشمنان انقلاب، به‌ویژه آمریکا و رژیم غاصب صهیونیستی را نادیده نمی‌گیرند. همچنین آنان از ارزشهای دوران دفاع مقدس نیز غافل نیستند و به شهیدان و مجاهدان و نقش‌آفرینان آن حماسه ملی و اسلامی، که فرزندان همین ملت بودند، سپاس و درود بی‌پایان تقدیم می‌کنند. اما همین مردم بر این باورند که مدیریت کشور به‌ویژه عالی‌ترین سطح آن، باید با ملاحظه همین مشکلات و چالش‌ها شیوه‌ای در مدیریت امور به کار می‌بست که امروز گرفتار این آشفتگی‌های فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی و … نمی‌شدیم .

               نکته نهم : پذیرش اصلاحات براساس محاسبات متعارف حکمرانی :     اگر شیوه‌ای که تاکنون به کار رفته است نتیجه محاسبات متعارف و براساس آراء و تحلیل‌های شناخته‌شده در حکم‌رانی است، پس هستند پرشمار صاحب‌نظرانی که حق دارند و باید مجاز باشند تا زبان و قلم به نقد بگشایند و درست و نادرست این روش را تذکر دهند و اصلاح آن را با تأکید درخواست کنند و نگران پیامدهای ناگوار بهره‌مندی از این حق طبیعی و الهی نباشند.

             نکته دهم : پذیرش سرنوشت محتوم براساس محاسبات غیرمتعارف حکمرانی :

اما اگر مبنای تصمیمات این چند دهه دانسته‌هایی از مبادی غیرمتعارف یا به قولی دیگر متافیزیک است که تنها در اختیار خواصی از بندگان خدای متعال است که بنده و امثال بنده هیچ حظّی از آن نداریم و، در نتیجه، آنچه بر کشور و مردم و جمهوری اسلامی می‌گذرد سرنوشتی محتوم و گریزناپذیر است، پس همگان تسلیم امر محتوم و مشیّت الهی خواهیم بود، امید است این نامه سرآغاز ایجاد مسیری جدید برای آینده بهتر کشورمان قرار گیرد ان شاءالله