به گزارش جماران، در این مراسم خانم دکتر فاطمه طباطبایی در سخنانی به بیان خاطره ای از چگونگی تصمیم امام (س) برای بازگشت از پاریس به ایران پرداخت و گفت: محل اقامت امام درنوفل لوشاتو خانه باغی کوچکی بود با سه اتاق که یکی از آنها مخصوص امام(س) بود که ملاقاتها و محل استراحتشان بود و در یکی هم میهمانان و همراهان با امکاناتی کم، اسکان داشتند و اتاق دیگر هم خانم ها بودند؛ مدیریت و کنترل رفت و آمدها و تامین مایحتاج خانه هم با خانم مرضیه دباغ بود

وی یادآور شد: یک روز که اطراف امام نشسته بودیم که ایشان به حاج احمد آقا فرمودند من فکر میکنم زمان بازگشت ما به تهران فرا رسیده و  (در این مورد) با دیگران هم مشورت کنید و نتیجه گیری کنید؛ لذا جلسه ای با کسانی که با ایران در ارتباط بودند و پیامهای امام را میفرستادند و اخبار را دریافت میکردند ترتیب داده شد. پس از مشورت با ایشان همه نظر مخالف داشتند چون ریسک و خطر آن را بالا می دیدند چرا که انقلاب به نقطه ای رسیده بود که هر لحظه نیازمند به تصمیمات امام و ارتباط مستمر ایشان با مبارزین بود. در داخل کشور هم وضعیت به شدت متلاطم بود.؛ نظر ها بر این بود که ممکن است هواپیما را به اسرائیل ببرند و یا حادثه دیگری اتفاق بیفتد و جان امام را به خطر بیندازد. تنها کسانی که موافق بازگشت امام بودند حاج احمد آقا و آقای موسوی خویینی ها بودند ولی امام همچنان نظرشان به رفتن بود و موضوع را به فردا موکول کردند.

دکتر طباطبایی ادامه داد: ملاقات ها ادامه داشت و هر روز عده ی زیادی از جمله افراد صاحب نام و دانشجویان و جوانان زیادی از سراسر دنیا بر ای دیدار امام می آمدند. نزدیک ظهر بود که امام با قاطعیت فرمودند من به ایران باز می گردم و همراه من فقط احمد بیاید و دیگران را مکلف نمی کنم چون سفر خطرناکی است. بعد از ناهار حاج احمد آقا پرسیدند که چه شد که شما به چنین نتیجه ای رسیدید و با قاطعیت بنا را بر رفتن گذاشته اید؟! ایشان فرمودند کسانی از نقاط مختلف دنیا اصرار دارند که من ایران نروم که دلسوز انقلاب نیستند و احتمالا اتفاقی در شرف رخ دادن است که اینان چنین اصراری دارند. یکی از این افراد آقایی بود که امروز به ملاقات من آمد و گفته که من اخبار انقلاب شما را دنبال می کنم؛ مردم شما به دنبال آزادی و به دنبال حقوق خود هستند. اکنون هم مملکت شما در اعتصاب و رکود است و حقوق کارگران پرداخت نشده است؛ او ادعا دارد سرمایه دار بزرگی است  و حاضر است پول در اختیار من قرار دهد تا هزینه کنم و این ثروت هنگفت را در اختیار من قرار دهد تا چند ماه انقلاب را اداره کنم و سپس به ایران بازگردم. امام فرمودند من خوب حرف هایش را گوش کردم و ذره ای صداقت در سخنانش ندیدم و دلسوزی برای پیروزی انقلاب نداشت. امام به ایشان فرموده بودند من نیازی به پول ندارم و شما اگر می خواهید کمکی کنید به نمایندگان ما در ایران بدهید. 

وی گفت: علاوه بر آن فرد، دیگرانی هم نزد امام آمدند و مدام اصرار به ماندن ایشان داشتند. امام شب همه را جمع کردند و اعلام کردند که به ایران باز می گردند و چون امام تصمیمیشان را گرفته بودند آقایان دکتر یزدی و دکتر طباطبایی که با اروپا و مناسبات آن آشنا بودند شروع به برنامه ریزی برای سفر امام نمودند که چگونه خطر این هجرت را کاهش دهند. به همین جهت از خبرنگاران معروف از خبرگزاری های مطرح دنیا دعوت کردند تا در بازگشت به ایران با امام همسفر شوند تا هم اخبار را مخابره کنند و هم در صورت خطر دنیا از آن با خبر شود. اینگونه شد که امام در 12 بهمن به ایران آمدند و بعدها طبق اسناد بدست آمده مشخص شد که امام زمانی بازگشتند که ارتش در سردرگمی بسر میبرد و انسجام نداشت و تعدادی مستشاران آمریکایی به ایران آمده بودند تا اوضاع را سامان دهند که اگر چند روزی این سفر به تاخیر می افتاد ممکن بود آنها برنامه ریزی کرده و از آمدن امام به ایران جلوگیری کنند

همسر مرحوم حجت الاسلام و المسلمین حاج سید احمد خمینی یادآور شد: با ورود امام به کشور فضا به نفع انقلاب تغییر کرد و اوضاع و روحیه مردم حرکت انقلاب را پر شتاب کرد و این لطف خدا بود که به قلب امام القاء نمود که در زمانی مناسب تصمیم به بازگشت به میهن ایران بگیرند.

پیش از سخنان وی آیت الله عباسعلی روحانی رییس پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی با بیان آیه شریفه «ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا بانفسهم» به بیان مطالبی پیرامون انقلاب و اراده ملت ایران برای تغییر در وضعیت خود و پایان دادن به استبداد ستمشاهی و حمایت از ندای حق طلبانه امام خمینی پرداخت و اظهار داشت: هیچ حکومتی نمی تواند بدون اراده و انتخاب مردم ماندگار باشد و ملت ایران نیز با انتخاب خود نظام اسلامی را برپا کردند و به آن مشروعیت بخشیدند و ادامه حیات انقلاب در مسیر رو به ترقی خود باید بر اساس همین حق انتخاب و آزادی مردم باشد.