بخش هایی از سخنان حضرت امام (ره)را در ادامه می خوانید:

آنچه که من در این محضر محترم باید عرض کنم، یک مطلب راجع به قوه قضاییه... مطلبى که راجع به قضاوت عرض مى کنم، یک صحبت راجع به این است که باید پرسنل این قوه تقویت بشود و این یک جهتش به عهده حوزه هاى علمیه سرتاسر کشور است و خصوصاً حوزه علمیه قم. مسئله قضا یک مسئله مهمى است که سر و کارش با همه حیثیت کشور است و مسلمانان است. و آن قدرى که اسلام درباره قضا سفارش کرده است، شاید کمتر در چیزهاى دیگر سفارش کرده باشد. بنا بر این، یک تکلیف است بر همه کسانى که مى توانند قضاوت کنند و در حوزه ها معطل مانده اند. خیلى اشخاص هستند که اگر توجه به این مسأله داشته باشند که یک تکلیفى است، بر همه هست تا آن جایى که به مقدار کفایت تحقق پیدا بکند، و الّا واجبات کفاییه هم بر همه آحاد واجب است. وقتى وجوب برداشته مى شود که به مقدار کفایت، این عمل تحقق پیدا کرده باشد. بنا بر این، به عهده همه حوزه هاى علمیه سرتاسرى است که در این امر اهتمام کنند؛ افرادى که در آن جا قدرت این معنا را دارند که قضاوت کنند، بیایند مشغول کار بشوند. این یک خدمتى به اسلام است، یک خدمتى به کشور است و یک تکلیفى است که خداى تبارک و تعالى بر همه کرده است و امیدوارم که این کار را انجام بدهند.

مضر بودن علم بدون عمل

و امیدوارم که دانشجویانى که براى این خدمت مشغول هستند، هم در رشته قضاوت و هم در تهذیب اخلاق، مهم این است که [در] این دو جناح، هر دو، هم علم و هم عمل باشد. علم بدون عمل، مفید که نیست، بلکه مضر است. شاید بسیارى از مصیبت هایى که بر بشر واقع شده باشد، از علم واقع شده است. تمام این خرابى هایى که الآن در دنیا به وجود آمده است، اینها براى این است که علمى بوده است که توأم با تهذیب نبوده است؛ علم را دارند، لکن مهذب نیستند. شما اگر بخواهید خدمت بکنید به اسلام، خدمت بکنید به کشور خودتان، استقلال کشور خودتان را حفظ کنید، وابسته به هیچ جا نباشید، باید هم رشته علم را تقویت کنید وهم تهذیب اخلاق را و هم عمل را.

و من امیدوارم که همین طور باشد و شماها موفق بشوید به این که این تکلیف بزرگ را به طور شایسته به اتمام برسانید.
اجراى حدود بر میزان احکام اسلام

و به قوه قضاییه عرض مى کنم که مسئله قضا یک مسئله بسیار مهمى است که اگر انسان در آن قصور بکند، تقصیر بکند، ضرر وارد مى شود. اگر تقصیر باشد، پیش خداى تبارک  و تعالى مسئول است و اگر چنانچه زیاده روى بکند، این هم همین طور. میزان، احکام اسلام است. در اجراى حدود، نباید از آن حدودى که حق تعالى فرموده است، پایینتر عمل بشود و نباید زیادتر. حتى آن کسى را که الآن محکوم به قتل شده است و دارند مى برندش در جایى که او را بکشند، هیچ کس حق ندارد حتى یک کلمه درشت به او بگوید؛ اجراى حکم خداست. اگر کسى یک سیلى به او زد، او حق دارد در همان جا، یک سیلى برگرداند و باید هم دیگران کمک کنند تا او قصاص بکند. اگر یک درشتى کرد، آن کسى که درشتى کرده است تعزیر لازم دارد، باید قوه قضاییه تعزیر کند او را.

از آن طرف هم اگر کسى تقصیر بکند در این، یک کسى که مستحق هفتاد- مثلًا- شلاق است، شصت تا بزند، این هم تقصیرى است که در حکم خدا شده است و خیال نکند که این یک رحمتى است، بلکه این یک امرى است که معصیت خداست. اجراى حدود به آن طورى که خداى تبارک و تعالى فرموده است، باید بشود. این که انسان ترحم کند به یک کسى که باید حد به او جارى بشود، حد را جارى نکند یا کم جارى کند، این عصیان است، بلکه به خود آن آدم هم لطمه وارد مى شود، به خود ملت هم لطمه وارد مى شود. این حدود همان طورى که تربیت مى کند اشخاص را، ملت را هم مى رساند به جایى که این طور فسادها در او کم بشود. اگر چنانچه یک حدى جارى بشود، این حدى که جارى مى شود، هم تربیت مى کند آن کسى [را] که حد خورده است و هم براى ملت خوب است؛ فى القصاصِ حیاة.

زنده وقتى هستیم که همه موازین الهیه را عمل بکنیم و وقتى مى توانیم با قدرت هاى بزرگ مقابله کنیم و آسیب پذیر نباشیم که متعهد به اسلام، متعهد به احکام اسلام باشیم.

قضات وقتى مى توانند قاضى باشند که در قضاوت، هم در جهت حکم و هم در جهت دستور به این که باید چه بشود، هیچ تقصیر و قصورى نکنند، نه غلو کنند، نه تقصیر بکنند.

بنا بر این، یکى از مهمات است که باید ملاحظه بشود و ان شاء اللَّه که ملاحظه مى شود. و من  امیدوارم که همه موفق بشوید به این که کارها را مطابق این طورى که خدا گفته است، عمل بکنید و نه زیاده روى کنید، یک وقت- خداى نخواسته- تجاوز از حد بکنید که آن تقصیر است و نه ناقص عمل کنید؛ یعنى، این که خدا گفته است، شما زیادتر از رحمت خدا خیال کنید رحمت دارید که آن هم تقصیر است. آن چیزى که صراط مستقیم است، آنى است که بر روشى که خداى تبارک و تعالى فرموده است، به آن روش عمل بشود. همین طور پلیس قضایى باید توجه بکند که این پلیس اسلام است، این پلیس قوه قضاییه اسلام است. این پلیس باید روى موازین عمل بکند- خداى نخواسته- یک وقت قدرت دارد، تجاوز نکند. به همان طورى که دستور داده مى شود و دستور مطابق با موازین شرعیه است، به همان طور باید ان شاء اللَّه، عمل بکنند.

(صحیفه امام، ج 19، ص:324 تا 330)

منبع:پرتال امام خمینی (ره)