شاخه هاى گل را میان افراد مى انداختند

یک بار که با جمعى از پرسنل نیروى دریایى ارتش در حسینیۀ جماران به محضر امام(ره)  شرفیاب شدیم در ابتداى برنامه، گروه سرود و موزیک ارتش در حضور امام (ره) سرودى را اجرا کردند و بعد از آن پرسنل شاخه هاى گلى را که در دست داشتند به سمت جایگاه امام (ره) پرتاب مى کردند. بعد از لحظاتى امام (ره) به حاج احمد آقا و آقاى انصارى که در کنار ایشان بودند آهسته چیزى گفتند. پس از این دیدم آنها شاخه هاى گل را از زمین برمى داشتند و به امام (ره) مى دادند و ایشان با مهربانى و تبسم خاصى آنها را به میان جمعیت پرتاب مى کردند.[1] (برداشت هایی از سیره امام خمینی، ج1، ص 173)

هدیه را به خود آنان مى دادند

امام (ره)  در مواردى که متوجه مى شدند پرداخت کننده وجوه نقدى و طلا و جواهرات به ایشان (که به عنوان هدیه و نذورات بود) از خانوادۀ شهدا است یا خود او فردى فقیر و نیازمند است وجوه یا طلاى تقدیم شده را مى گرفتند و بعد از قبض و قبول پس مى دادند و مى فرمودند به خود ایشان برگردانید. از جمله در موارد زیادى از خانوادۀ شهداى ارتش بودند که مبلغ دویست هزار تومانى را که از سوى ارتش به آنها پرداخت مى شد طى چک بانکى یا نقداً به محضر امام (ره) اهدا مى کردند ولى امام (ره)  بدون استثنا و بدون توجه به نیاز یا عدم نیاز آنان مبلغ پرداختى را بعد از اخذ و قبض به خود آنان بر مى گرداندند.[2] (همان، ج1، ص196)

حرفت را بزن!

اساساً امام (ره) از تظاهر خوششان نمی آمد. به عکس به کسانی که اهل تظاهر نبودند علاقه داشتند، مثلاً ایشان از تیمسار ظهیرنژاد خوششان می آمد زیرا وی اهل تظاهر نبود، هر روز ریشش را تیغ می زد و همانطور خدمت امام می رسید. خیلی ها می خواستند ایشان را جابجا کنند ولی امام حاضر نمی شدند. یک روز عده ای از فرماندهان ارتش از جمله فرمانده نیروی هوایی که بعد معلوم شد آدم مغرضی بود و ریشی هم گذاشته بود، خدمت امام (ره) آمده بودند. قرار شد فرمانده نیروی هوایی گزارش بدهد؛ تا قبل از گزارش شروع کرد به خواندن دعای فرج. آقای ظهیرنژاد به او گفت: «آقا عوام نیستند، حرفت را بزن» امام (ره)  از این سخن خوششان آمد و خندیدند.[3] (همان، ج3، ص 260 و 261)

نباید تفاوتی در برخوردها باشد

از من خواسته بودند با دفتر امام (ره) تماس بگیرم زیرا با من کار مهمی دارند. من در تماس با دفتر امام (ره) با احمد آقا صحبت کردم، ایشان از سوی امام (ره) تذکری دادند که مرا تحت تأثیر توجهات همه جانبه امام (ره) قرار داد. اینکه امام (ره) تا این اندازه جزئیات مذاکرات مجلس را تعقیب کنند هم مایه خوشحالی ماست و هم مایه امیدواری. از تذکری که امروز امام (ره) دادند، متوجه می  شویم که اگر ایشان در مجلس نقطه ضعفی ببینند، نگفته نمی گذارند و از این جهت نسبت به کار گذشته مجلس امیدوار می  شویم. تذکر امام (ره) این بود که در نطقهای پیش از دستور بیشتر روی فداکاریهای نیروی هوایی و خلبانها تکیه شده است. ضمن اینکه امام (ره) از شهامت، رشادت و فداکاری خلبانها بسیار خوشحال و راضی هستند. این حالت رضایت را نسبت به تمام ارتش اعم از نیروهای زمینی، دریایی و هوایی و پاسداران و ژاندارمری و نیروهای بسیج و محلی به طور یکنواخت دارند. امام (ره) تذکر فرموده اند از آنجائی که روی اظهارات مجلس حساب می  شود، دقت شود تا تفاوتی در برخوردها نباشد مخصوصاً ایشان توجه داشتند به این نکته که الان نیروی زمینی در مرزها، بیش از همه در معرض خطر هستند و گاهی درگیری های رویاروی و تن به تن دارند. [4] (همان، ج4، ص 280)

 ارتش و سپاه را حفظ کنید

امام (ره) مکرر به بنده این صحبت را تأکید کرده بودند. هر وقت صحبت می  شد ایشان همین را می  گفتند که سپاه باید تقویت شود، ارتش هم تقویت باید بشود. ارتش را حفظ کنید. سپاه را هم حفظ کنید. هر کس هر وقت نظری غیر از این داشت ایشان قبول نکردند. این خط ایشان بود [5]. (همان، ج4، ص 370)

 متخلف محاکمه خواهد شد

در ملاقاتی که برخی از اعضای هیئت دولت موقت با امام (ره) داشتند، امام فرمودند: هیچکس حق ندارد با قلم یا با گفتار ارتش را تضعیف کند و متخلف در این دستور مجرم محسوب و در دادگاههای انقلاب محاکمه خواهد شد [6]. (همان، ج4، ص 370)