متن کامل این نامه بدین شرح است:

«محضر شریف و گرانقدر آیة الله هاشمى رفسنجانى ( دام مجده)

با اهداء سلام و تحیّت 

 خاطر گرامى استحضار دارد که جامعه و نظام اسلامى در مسیر دستیابى به توسعه و پیشرفت مادّى و رشد و تعالى معنوى لزوماً از فرازهاى پیچیده و فرودهاى دشوارى مى گذرد که احیاناً ناچار است هزینه هاى فراوانى در جهت پشت سر نهادن موانع سخت و یا فراهم نمودن شرائط سازنده پرداخت نماید . بدون شک اگر روشنگریهاى ارباب فکر و خرد و اصحاب همّت و مدداز یک سو و اعتماد و اطمینان مردم و همراهى و حمایت  آنها از سوى دیگر نباشد این هزینه ها به مراتب افزایش یافته و راهیابى به هدف سخت و دشوار خواهد گردید .

براى اینجانب که خود در محفل عظیم تکریم از بانوى انقلاب سرکار خانم خدیجه ثقفى ( قدّس سرها ) حاضر بوده و مستقیماً بیانات جنابعالى را استماع مى نمود، بسیار گوارا بود که در سالگرد ولادت عطیّه الهى و کوثر ربّانى حضرت زهراى اطهر (علیها السلام) و همچنین سالروز میلاد فرزند راستین آن حضرت، از نزدیک شاهد نکوداشت مقام والاى همسر مکّرم امام راحل ( ره ) باشم. بانوئى که به حق و صدق نام خدیجه ( سلام الله علیها ) را بر خود داشت و شاید به جرئت بتوان گفت نقش و تأثیرى که حضرت خدیجه کبرى ( س ) اسوه تقوا و طهارت و نمونه گذشت و پارسائى در برابر رسول مکّرم اسلام ( ص ) داشت همسر و کفوّ امام راحل (ره) نیز به نوبه خود که کفوّ و همتائى بى همتا براى خمینى کبیر (رضوان الله تعالى علیه) بود چنین رسالتى براى خویش احساس مى نمود . او در خلوت و تنهائى و یا در جلوت و پیدائى یاور امام و بر باورهایش مهر تأیید بود ، او که با صبر و تمکینش بلکه تسلیم و رضایش مسیر دشوار امام ( ره ) را هموار و آسان مى ساخت در طول قریب یک قرن همراهى و مصاحبت لب به شکایت نگشود و همانگونه که مولایمان امیر مؤمنان ( علیه السلام ) در شأن همسر عزیز و شفیق خود بیان داشت : نعم العون على طاعة الله ، چنین مسئولیتى را در برابر امام و رهبرش و اینبار نه همسرش احساس مى نمود .

در باور نگارنده آن نشست که به بانوى انقلاب لقب یافت بسیار شکوهمند به یاد ماندنى و به تعبیر شما تاریخى بود  زیرا تجلیل از شخصیّتى بود که تمام ابعاد وجودى او در مسیر اراده و رضایت الهى قرار داشت ، اگر آن بانو از جایگاه همسر امام(ره) بنیانگذار انقلاب و نظام  مورد مطالعه و بررسى قرار گیرد  تمام همّ و اراده اش در مسیر اهداف  والاى امام (ره) که نجات دین از بند استعمار و آزادى جامعه از قید استبداد بود مصروف مى گشت . اگر او را از منظر مادر شهید آن هم شهیدى همانند آیة الله مصطفى خمینى (ره) و یا از جایگاه مادر داغدار فرزند رشیدى همچون حجة الاسلام و المسلمین احمد خمینى ( رض) مورد بررسى و تحقیق قرار گیرد صاحب مقام رضا و متولّى مکانت صبر بود و اگر از مقیاس تدبیر و تربیت فرزندانى فرزانه ، شایسته و فاضل مورد ارزیابى واقع شوند صاحب جمال تعلیم و کمال تربیت بود و اگر از نگاه زن بودن مورد مطالعه قرار گیرد هنرمندى بود که کمالات انسانى و فضائل نفسانى و شایستگیهاى رفتارى را در خود جمع داشت او وقار ، نجابت و شکوه زن بودن را در تمامى شئون آن حفظ نموده و صیانت نمود و هرگز تا زنده بود اجازه نداد تا گرد کمترین ستایشى بر آستان بلند فضائلش بر نشیند . در تبیین شخصیت والاى این بانوى عظیم الشأن ، آیة الله جوادى آملى در یک کلمه پر معنا ایشان را ستود و عقیله انقلاب لقب داد .

 اینجانب ناظر و حاضر بود که چگونه شما با توجّه به شناخت عمیق نسبت به امام (ره) و بیت شریفشان با عزمى جزم و اراده اى مصمّم تلاش داشتید تا این کوه سر به فلک کشیده کمالات و این پهندشت بیکرانه فضائل را به جامعه تشنه و علاقمند معرّفى نمائید تا شاید قطعه اى از این صحراء و یا قطره اى از این دریا بهره جامعه اى شود که اکنون از آن دور مانده و در حسرت رتبه اى از این مقام حیران است .

از ویژگیهاى برجسته اى که از ایشان به یادگار نهادید عشق وافر و ارادت سرشار ایشان به انقلاب و اینکه هر آنچه موجب کجروى و انحراف از مسیر انقلاب شود ایشان را دل آزرده ، رنجور و نگران مى نمود ، تقاضاى حضور ازشما در یکى از گذرگاههاى پیچیده نظام نشانگر ارادت کامل و عشق شامل ایشان به بقاء و پایدارى نظام بوده است . انتظار مى رفت هر کسى با هر اندیشه اى و یا با هر انگیزهاى حریم این حرم را که خاستگاه همه افتخارات و مبدء همه شکوهمندیهاى روزگار ماست پاس بدارد و آن مکانت رفیع را که نقطه اتکاء و مرکز اعتماد است از تمامى شهوتها، شبه ها و شائبه ها منزّه داشته و حفظ و صیانت نماید .

 درود بر کسانى که دنیا و جلوه هاى آن را به درستى و راستى مى شناسند و از فرازش بهره شکر برده و از فرودش میوه صبر مى چینند ، بلکه در هر دو حال جام رضا مى نوشند و بر تسلیم  در برابر حق اصرار مى ورزند.

درود بر ره پویانى که با تأسّى از باریافتگان به درگاه الهى مى کوشند تا خویشتن خویش و پیکر پاره پاره جامعه را در نهایت إتقان و کمال إحسان بر صراطى که اکنون باریکى آن به موئى و تیزى آن به شمشیرى مى ماند،  با اعتصام به مستمسک الهى به سر منزل مقصود برسانند

اکنون که جامعه اندیشهء انقلاب را از بینش و دانش شما و انگیزه ء آن را از روش و منش شما مى آموزد و شما را روح و باطن انقلاب و فراتر از جریانها و برتر از جناحها مى شناسد ، مطمئن است که سخنان جاهلانه بر سیماى شما گردى نمى نشاند و رفتار نابخردانه بر اندامتان غبارى نمى فشاند. بلکه شاهد است که راستى و صداقت از کاسه صبرتان فرو مى چکد و استقامت و پایمردى از بقایاى جام بلایتان سرازیر است .

در چنین حالات و شرائطى است که مى توان به راز و رمز بیانات حضرت رسول نبوى (ص) به برادر و وزیر خویش حضرت ولىّ علوى (ع) پى برد که فرمود : [  إنّ منکم من یقاتل على التأویل کما قاتل معى على التنزیل ] و روشن است که مبارزه بر تآویل به مراتب از پیکار بر تنزیل دشوارتر است .

نگارنده این سطور در بهت و حیرت کلام حضرت مولا (ع) مانده است که چگونه ممکن است انسانى بر فراز مسند ولایت الهى تکیه دهد امّا در عین حال از غربت و مظلومیّت خویش حکایت و نه شکایت نماید که ؛[الدّهر انزلنى ثمّ انزلنى ... امّا آنچه مولاى دو سرا را در مسیر حق و صدق استوار و در جهت عدل و داد پایدار مى دارد بیان دلنشین حضرت نبوىّ (ص ) است که فرمود : طوبى للغرباء.

عزّت و سر بلندى نظام و عظمت و اقتدار معنوى مقام معظّم رهبرى آرزوى همگان است.

ارادتمند مرتضى جوادى آملى»

منبع: خبرآنلاین