به گزارش قدس آنلاین، صبر در آموزه های قرآنی روایی ما جایگاهی ویژه دارد تا جایی که خداوند با تاکید بر لزوم صبر بندگان، آن را از لوازم رستگاری معرفی می کند و در قرآن می فرماید خداوند صابران را دوست دارد.
و در آیات 155 تا 157 سوره مبارکه بقره می فرماید: "وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِّنَ الْخَوفْ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمَوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ*الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعونَ* أُولَئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ"
و قطعا شما را به چیزى از [قبیل] ترس و گرسنگى و کاهشى در اموال و جانها و محصولات مى‏آزماییم و مژده ده شکیبایان را [همان] کسانى که چون مصیبتى به آنان برسد مى‏گویند ما از آن خدا هستیم و به سوى او باز مى‏گردیم
بر ایشان درودها و رحمتى از پروردگارشان [باد] و راه‏یافتگان [هم] خود ایشانند.

از عیسی بن مریم (ع) نقل شده است که فرمود: تحقیقا شما در نمی یابید آنچه را که دوست می دارید مگر با صبر کردنتان به آنچه ناخوش می دارید.
روایت است که پیامبر (ص) فرمودند: ای جبرئیل تفسیر صبر چیست؟ عرض کرد: در سختی و بدحالی صبر کند همانطوری که در گشایش و خوشحالی شادی می کند، در بی چیزی صبر کند همانطوری که در سلامتی صبر می کند، نزد خلق از حالش به سبب آنچه بلا به او رسیده شکایت نکند.
امام صادق (ع) نیز فرموده اند: همانا خداوند عز و جل بر قومی نعمت داد شکر نکردند، برگشت به آنان عذاب شد و قومی را به مصیبت هایی گرفتار کرد، صبر کردند، برگشت به آنان نعمت شد.
همچنین، ایشان می فرمایند: صبر از ایمان به منزله سر است از جسد. هنگامی که سر رفت بدن می رود همچنین آنگاه که صبر رفت، ایمان می رود.
از امیرالمومنین (ع) نیز نقل شده که فرمودند: ای مردم بر شما باد صبر کردن زیرا دین نیست برای کسی که صبر ندارد.
از موسی بن جعفر (ع) نقل شده که فرمودند: ای هشام بر اطاعت خدا صبر کن و از نافرمانی خداوند بپرهیز، جز این نیست که دنیا یک ساعت است آنچه گذشت از آن، برای آن نه لذتی می یابی نه اندوهی و آنچه نیامده آن را نمی شناسی، پس بر این لحظه که تو در آن هستی صبر کن گویا به آرزویت رسیده ای.
هشام بن حکم از امام صادق (ع) نقل کرده که فرمودند: چون روز قیامت شد، گروهی از مردم برخیزند و به در بهشت می آیند و آن را می کوبند، به آنان گفته می شود: شما کیستید؟ گویند: ما اهل صبر هستیم، به آنان گفته می شود بر چه صبر کردید؟ گویند: بر طاعت صبر می کردیم و از نافرمانی خدا صبر می کردیم، خداوند عز و جل می فرماید: راست گفتند آنها را به بهشت داخل کنید و آن سخن خدای عز و جل است: "إِنَّمَا یُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُم بِغَیْرِ حِسَابٍ" (زمر، 10) بى‏تردید شکیبایان پاداش خود را بى‏حساب [و] به تمام خواهند یافت.
از امیرالمومنین (ع) نقل است که فرمودند: از نعمت های آخرت برخوردار نگردد مگر کسی که بر بلا و گرفتاری دنیا صبر و شکیبایی کند.
امام باقر (ع) نیز می فرمایند: بهشت با ناگواری ها و صبر احاطه شده، هر کس در دنیا بر ناگواری ها صبر کند به بهت داخل می شود و جهنم با لذت ها و شهوت ها احاطه شده، هر کس به نفس خود شهوت و لذت او را بدهد به آتش داخل می شود.
داود نبی به فرزندش سلیمان (ع) فرمودند: بر تقوای مومن با سه چیز استدلال می شود: توکل نیکو در آنچه به آن نرسیده و نیکو راضی شدن در آنچه به آن رسیده و نیکو صبر کردن در آنچه از او فوت شده است.
منابع:
1- بحارالانوار
2- اصول کافی
3- غررالحکم
4- اصول وافی