متن کامل این مصاحبه را می خوانید:

- تا چه حد آماده اید این وضعیت ادامه پیدا کند؟

رنج و فاجعه انسانی کار اسرائیل است، ما قربانیان آن هستیم و من امیدوارم این وضعیت هرچه زودتر رفع شود. این جنگی است که نتانیاهو بدون هیچ توجیهی علیه غزه به راه انداخته است. او موضوع مربوط به شهرک نشینان کرانه باختری (اشاره به ربودن و کشته شدن سه نوجوان اسرائیلی) را بهانه انتقامجویی از غزه قرار داد. او با مساله چانه زنی با اعضای دولت ائتلافی اش در اسرائیل مواجه است و برای انحراف جامعه بین المللی، می خواست از غزه انتقام بگیرد و مخالفان خود را با توسل به خون فلسطینیان راضی کند.

- به شما پیشنهاد آتش بس داده شده است، تا کی آماده ادامه وضعیت کنونی هستید؟

ما با هیچ ابتکاری که باعث کاهش این تجاوزگری و محاصره اقتصادی (غزه) شود مخالفت نداریم. پیشنهادی که شد شامل آتش بسی بود که فقط حصر اقتصادی غزه را تحکیم می کرد. هشت سال حصر اقتصادی برای مردم غزه کافی است. تعداد کشته شدگان این حصر غیرموجه بیش از کشته های تمام جنگ های قبلی است. آنچه من می گویم کاملا روشن است: به تجاوزگری و حصر پایان دهید.

- آیا واقعا توقف درگیری آن چیزی نیست که همین حالا به آن نیاز است؟

این موضعگیری در دوحه طراحی نشده است، بلکه موضع مردم غزه، حماس، جهاد اسلامی، جبهه خلق و توده مردم فلسطینی در غزه است که به ما می گویند "آتش بس را قبول نکنید، ما فقط می خواهیم این حصر متوقف شود." چیزی که ما نمی خواهیم، توقف مرگ سریع و تداوم مرگ تدریجی است که می تواند ادامه داشته باشد و باعث فاجعه انسانی شود. بانک های جهان عملا بر بانک های فلسطینی فشار آورده اند تا برای مردم غزه پول منتقل نکنند. مردم غزه دارند می میرند. تصور کنید بریتانیا، که یک جزیره بزرگ در دریای آتلانتیک است، با حصر اقتصادی مواجه باشد. مردم بریتانیا چه می کنند؟ تصور کنید که شهرهای بریتانیا تحت حصر و در معرض تجاوزگری باشند، مثل آن وضعیتی که در جریان جنگ جهانی دوم برای شهر کاونتری وجود داشت. مردم جهان باید به آنچه در گذشته روی داده است و رفتاری که صورت گرفت نگاه کنند و ما را سرزنش نکنند. چند روز پیش، شنیدم که یک نماینده پارلمان (بریتانیا) گفت که "علیه اسرائیل و علیه تجاوز موشک می انداختم."

- حماس متهم است که از روی عمد غیرنظامیان را به مخاطره می اندازد.

آمار، ماجرای متفاوتی را نشان می دهد. شما آمار را از هر جهت در نظر بگیرید. ما بیش از هفتصد شهید دادیم که بیشتر آنها غیرنظامی هستند و اسرائیل این رقم را تایید کرده است. چه کسی باید مسئول شناخته شود؟ اشغالگران، شهرک نشینان؟ یا اینکه کسی که از خود دفاع می کند، مقصر است؟ از شما می پرسم. وقتی بریتانیا (در جریان جنگ جهانی دوم) دوگل (رهبر نهضت مقاومت فرانسه علیه نیروهای اشغالی آلمان) را پذیرفت و او با استفاده از بی بی سی نهضت مقاومت علیه نازی ها را در پاریس راه انداخت، آیا دوگل مسئول کشتن فرانسویان بود؟ یا اینکه به آنان نوری را نشان داد تا خودشان را از اشغال نازی ها رها کنند؟ این مساله ای برای تمامی جهانیان است. مانند مردم آفریقای جنوبی، مردم فلسطین هم می خواهند بدون اشغالگری، بدون وجود شهرک ها زندگی کنند. وقت آن است که جامعه بین المللی به آخرین اشغالگری تاریخ که اشغال فلسطین است، پایان دهد.

- شما متهم هستید که عمدا زندگی مردم غزه را به خطر می اندازید و غیرنظامیان را به عنوان سپر انسانی به کار می برید.

این دروغ است. حماس از خودش دفاع می کند و رهبری خود را به خاطر مردمش قربانی می کند. اسرائیل است که با هواپیماهای اف١٦ و همه اسلحه های آمریکایی و غربی مسئول کشتن فلسطینیان است. حماس و هر عضو نهضت مقاومت، هنگامی که علیه اشغالگران می جنگد، در واقع دارد از مردمش حمایت می کند. من گفتم که وقتی بریتانیا در جنگ جهانی دوم به دوگل اجازه داد از طریق بی بی سی خواستار مقاومت شود، آیا دوگل داشت مردمش را نابود می کرد یا از مردمش در برابر اشغال نازی ها حمایت می کرد؟ ما همان کاری را می کنیم که همه مردم تحت اشغال می کنند.

- چطور مقاومت می تواند مخفی کردن موشک ها در یک مدرسه را توجیه کند؟

این یک دروغ آشکار است. به اسرائیل نگاه کنید. سکوهای پرتاب موشک در کجای غزه است؟

- سازمان ملل متحد گفته است که موشک ها در ساختمان یک مدرسه مخفی نگه داشته شده بودند. دبیرکل سازمان ملل متحد از اینکه افراد مسئول این اقدام، مدرسه را به یک هدف نظامی تبدیل کرده بودند، ابراز خشم کرد.

موشک ها به مقاومت تعلق دارد، زیر زمین انبار شده است و اسرائیل نمی تواند به آنها دسترسی داشته باشد. به همین دلیل است که اسرائیل وانمود می کند که اینها در محل های غیرنظامی هستند و بیمارستان ها و مساجد را هدف قرار می دهد. جهان امروز شاهد کشتار در شجاعیه و یک کشتار جدید در شرق خان یونس بوده است. این قصابی در غزه است و جهان بی تفاوت نشسته و حماس را مقصر می داند.

- چرا این تعداد غیرنظامی جان خود را از دست می دهند، چرا وقتی ارتش اسرائیل با هشدار تلفنی از مردم می خواهد محلی را ترک کنند، وزارت کشور حماس می گوید که آن محل امنیت دارد؟

می خواهید که رهبران مردم، آنان را از خانه هایشان دور کنند؟ اگر این منطق به شما در بریتانیا و آمریکا عرضه می شد، چه می گفتید؟ چه دولتی از مردم خود می خواهد خانه هایشان را تخلیه کنند؟

- رهبران حماس چه حقی دارند به مردم غیرنظامی بگویند که نباید به هشدار اسرائیل گوش بدهند؟

مردم کسانی هستند که در سرزمین خود ثابت قدم هستند. ما یک نبرد هجده روزه داشته ایم، اما آیا شنیده اید که کسی غزه را ترک کرده باشد؟ مردم حق دارند در خانه و زمین خود بمانند. می دانید اسرائیل چطور به مردم هشدار می دهد؟ یک هشدار می فرستد و سه دقیقه بعد یک اف١٦ خانه ها را نابود می کند. آیا این نحوه درست هشداردهی است؟ اسرائیل از نظر نظامی در هدف قرار دادن مقاومت شکست خورده است و حالا غیرنظامیان را هدف قرار می دهد. تصویر واقعی این است.

- اینکه از مردم بخواهند با سینه برهنه از خانه های خود دفاع کنند، آیا اقدامی مسئولانه بوده است؟

این تصمیم توسط خود خانواده های فلسطینی اتخاذ شده است، فلسطینیان در کشور خود هستند. این وضع زندگی فلسطینیان است. یک فلسطینی خانه خود را با پول خودش ساخته است. آیا اسرائیلی ها انتظار دارند که آن را همین طوری رها کند؟ این اطلاعات اشتباه است. حماس به مردم دستور نمی دهد در داخل خانه هایشان بمانند. حماس مردم را تشویق می کند که استوار باشند و نشان دهند که ثابت قدم هستند. به غزه بروید و مردم را در بیمارستان ها و نواحی ویران شده ببینید. شما نباید قربانیان جنگ را مقصر بدانید. تقصیر باید متوجه اسرائیلی ها باشد که مرتکب این کشتار شدند. ما هفتصد کشته دادیم. اکثر آنان غیرنظامی هستند در حالی که حماس توجه خود را بر کشتن سربازان اسرائیلی متمرکز کرده است. این نشانه تفاوت اخلاقی بین مقاومت فلسطین و تجاوزگری اسرائیلی است.

- بیانیه (شیمون) پرز این بوده که: هیچ کشوری تحمل نمی کند که تروریست ها از تونل های زیرزمینی خارج شوند و مردم بی گناه را به قتل برسانند.

آیا دولتی در جهان هست که یک قدرت اشغالی را که سرزمینش را اشغال کرده است، تحمل کند؟ آیا این یک اشغال صهیونیستی نیست؟ آیا اسرائیل اشغالگر نیست؟ آیا یک قانون بین المللی وجود ندارد که اعلام می کند کرانه باختری رود اردن سرزمین اشغالی است؟ جامعه بین المللی چه کرده است؟ ماهیت بحران و ماحصل کلام این است که فلسطینیان از اشغال رنج می برند. حقوق بین الملل باید در مورد اسرائیل به کار رود، اشغالگری و ایجاد شهرک های یهودی نشین، کشتار، بی خانمان کردن مردم. چرا شما به موشک های بدساخت و ضعیفی که از غزه پرتاب می شوند توجه می کنید؟ چرا از موشک های پیشرفته ای که در سراسر جهان ساخته می شوند و غزه را هدف قرار می دهند، انتقاد نمی کنید؟

- تردیدی نیست که موشک های اسرائیلی خیلی بهتر از موشک های شماست، اما موشک های شما کورکورانه شلیک می شود و اسرائیل می گوید حق دارد از مردم خودش در برابر آنها دفاع کند.

و مردم فلسطینی که سرزمینشان توسط اسرائیل اشغال شده و پر از شهرک های یهودی نشین است هم این حق را دارند. آیا حقوق بین الملل نمی گوید که هر کس حق دارد از خودش دفاع کند؟ چرا فقط اسرائیل حق دارد از خودش دفاع کند، اسرائیل اشغالگر و سرکوبگر است، ارتش بزرگی دارد. نیمی از فلسطینیان تحت اشغال آن زندگی می کنند و نیمی دیگر در سایر نقاط جهان پراکنده اند. مردم ما حق دارند از خود دفاع کنند، اما جامعه جهانی ریاکار و حامی اسرائیل است. جهانیان ما را تشویق کردند که دموکراسی داشته باشیم. چرا جامعه جهانی دموکراسی در فلسطین و پیروزی حماس در انتخابات را محترم نمی شمارد؟

- در حال حاضر، به نظر می رسد که به دلیل عزم دو طرف، مساله این جنگ قابل حل نیست. شما حاضرید تا چه جایی پیش بروید؟ در نظر دارید موشک های خود را به سوی تل آویو و حتی دورتر پرتاب کنید. آیا استراتژی حماس این است؟

استراتژی ما در حماس این است که سرزمین مان را از اشغالگران پس بگیریم و یک کشور مانند هر کشور دیگری، یک کشور مستقل بدون اشغال و شهرک سازی ایجاد کنیم. استراتژی حماس این است که از مردمش دفاع کند. ما یک نبرد دشوار در برابر خود داریم، اسرائیل از نظر نظامی از ما قوی تر است اما ما یک هدف عادلانه داریم، این است تفاوت بین ما و اسرائیل، بین آنها و بین صاحبان زمین، بین اشغالگران و صاحبان واقعی زمین. تاریخ به ما آموخته است مردمی که با هدف پیش می روند، بالاخره بر اشغالگران پیروز می شوند، هر چند که رسیدن به پیروزی خیلی طول بکشد.

- در حال حاضر، برای مردم غزه، موضوع مهم تر این است که بعد چه اتفاقی خواهد افتاد. این جنگ برای بیش از دو هفته است که جریان داشته و دفعه قبل که جنگ زمینی روی داد، هزار و سیصد فلسطینی کشته شدند و مدت زیادی طول کشید تا غزه به حالت اول برگردد. چند نفر دیگر باید کشته شوند تا با صلح موافقت کنید؟

برای ما، زندگی هر فرد و هر قطره خون فلسطینیان عزیز است. اینها فرزندان ما هستند و نه فرزندان اسرائیل. اشغالگری جنایت است، تجاوز جنایت است و محاصره اقتصادی جنایتی است که با حقوق بین الملل تضاد دارد. کسی که می خواهد ریختن خون فلسطینیان تمام شود، باید اشغال غزه و محاصره غزه را کنار بگذارد.

- برای امضای آتش بس چه شرایطی دارید؟

ما می خواهیم هر چه زودتر آتش بس برقرار شود، اما این باید همراه رفع حصر غزه باشد. این خواست مردم غزه است. من از سازمان ملل متحد، بریتانیا و آمریکا می خواهم که به غزه بروند و از مردم بپرسند چه می خواهند. تضمین می دهم که جواب مردم غزه همین است.

- آمریکایی ها روی یک توافق دو مرحله ای آتش بس کار می کنند که طبق آن، اول آتش بس برقرار می شود و بعد مذاکرات جدی برای کاهش حصر غزه.

بدون توجه به مسایل اجرایی، برای ما مهم است که این طرح حاوی تضمینی واقعی در مورد رفع حصر غزه باشد. چنین وعده هایی قبلا هم داده شده اما به جایی نرسیده است. غزه بخشی از سرزمین فلسطینی با یک میلیون و هشتصد هزار نفر است که باید بتوانند بدون محاصره زندگی کنند، فرودگاه و بندر داشته باشند. ما می خواهیم با جهان ارتباط داشته باشیم و نمی خواهیم توسط یک گذرگاه مرزی کنترل شویم. گذرگاهی که غزه را به بزرگ ترین زندان جهان تبدیل کرده است. مردم نمی توانند برای معالجه یا کار به خارج از غزه بروند، چرا مردم غزه در بزرگترین زندان جهان به مرگ تدریجی محکوم شده اند؟ این جنایت است. ما خواستار توقف تجاوز و پایان حصر هستیم. ما مشتاقیم که خونریزی در غزه تمام شود.

- شما رهبر سیاسی حماس هستید و از طرف حماس صحبت می کنید. آیا خط مشی شما طوری هست که موشک پرانی را متوقف کنید، مذاکره کنید و شرایط اقتصادی غزه را تغییر دهید؟

چرا شما به راه حل قدم به قدم تاکید دارید؟ عرفات در توافقنامه اسلو با راه حل گام به گام موافقت کرد، اما بعد از پنج سال چه نتیجه ای گرفت؟ هیچ. الان بیشتر از بیست سال از آن زمان گذشته و هیچ نتیجه ای به دست نیامده است. ما یک تضمین بین المللی در مورد توقف تجاوزگری و پایان محاصره می خواهیم. ما یک موافقتنامه واقعی می خواهیم نه یک موافقتنامه قدم به قدم. ما همچنین می خواهیم اشغال تمام شود. فلسطینیان حق دارند در کرانه باختری و نوار غزه آزاد باشند. ما حق داریم سرنوشت خودمان را در سرزمین خودمان تعیین کنیم.

- توان نظامی شما دارد تحلیل می رود و غیرنظامیان رنج می برند. به چه دلیل فکر می کنید که زمان و امکان لازم را برای تحمیل شرایط خود دارید. مطمئنا به آتش بس نیاز دارید.

حفظ جان مردم هدف و مسئولیت اخلاقی همه رهبران است، اما کسی نباید قبول کند که ما از مردم حفاظت کنیم در حالی که آنها در شرایط تحقیر و زیر اشغال زندگی می کنند. مردم می خواهند زندگی کنند نه اینکه بمیرند، اما زندگی را با آزادی می خواهند. اگر به مردم فلسطین حق انتخاب بدهند که بین مرگ و زندگی تحت اشغال، زندگی مثل برده بدون آزادی و غرور، یکی را انتخاب کنند، مردم می خواهند زنده باشند، اما آزاد باشند. به کرانه باختری نگاه کنید. آنها (اسرائیلی ها) یک مرد جوان (فلسطینی) را سوزاندند.

- اینکه می گویید تمامی آنچه بر شما می گذرد، اشکالی ندارد و شما به همین راه ادامه می دهید، به نظرم به معنی انتخاب گزینه ای انتحاری است.

وقتی شما حقوقتان را می خواهید، آیا دارید انتحار می کنید؟ ما تحت اراده اسرائیل هستیم. همه مردم جهان در جنگ های نابرابر شرکت داشته اند، مردم ویتنام، آفریقای جنوبی، فرانسوی ها در برابر نازی ها، اما همه پیروز شدند. آنها برای آزادی و عزت جنگیدند. مردم به این دلیل نمی جنگند که توازن قوا به نفع آنهاست. همیشه قدرت با اشغالگران است، اما در آخر کار، مردم پیروز می شوند.

- حماس به مقاومت متعهد است، اما اسرائیل آن را تروریست می خواند. در چنین وضعیتی، این سئوال مطرح است که آیا توافق شما با جنبش فتح برای تشکیل دولت وحدت ملی، مرده است؟

از زمان اعلام آشتی و تصمیم به تشکیل دولت وحدت ملی، اسرائیل وارد جنگ شد با این هدف که آن را تخریب کند. بله، ما با موانعی مواجه هسیتم اما هم من و هم (محمود) عباس مصمم هستیم که این توافق به نتیجه برسد. ما در دوحه ملاقات کردیم و همه بر سر شش درخواست خودمان توافق داریم. ما در مورد خواست هایمان برای مردم غزه و برداشتن حصر غزه متحدالقول هستیم.

- اما نه در مورد نحوه تشکیل دولت وحدت ملی؟

اینطور نیست. البته این طرح آسیب دیده است، چون اسرائیل نمی گذارد دولت در غزه کار کند.

- چرا عده ای عباس را به همدستی با اسرائیل متهم می کنند؟ به نظر نمی رسد این اتهام، پایه و اساسی داشته باشد.

البته اختلاف نظرهایی وجود دارد، مثلا در مورد حفظ امنیت کرانه باختری یا مساله پرداخت حقوق کارمندان در غزه. اما می توانیم این مشکلات را حل کنیم و باید به وحدت ملی متعهد باشیم. اسرائیل امیدوار است که ما در این زمینه شکست بخوریم.

- در ابتدای مصاحبه، به قتل (نوجوانان اسرائیلی در کرانه باختری) اشاره کردید و آن را عامل شروع دور جدید درگیری دانستید. آیا شما تایید می کنید که این قتل ها کار حماس بود؟

من در مورد اینکه چه کسی مرتکب این عمل شد تا به حال اطلاعی دریافت نکرده ام، اما برای اسرائیل راحت بود که حماس را متهم کند. سوال این است که آیا آنها در سرزمین خودشان زندگی می کردند؟ اراضی کرانه باختری، براساس قوانین بین المللی، سرزمین اشغالی است، اما فرد فلسطینی که از خود در برابر شهرک نشینان مسلح دفاع می کند، به قتل متهم می شود. بگذارید درباره این وضعیت و تحولات صحبت کنیم. زمانی بود که زندانیان در داخل زندان اعتصاب کرده بودند. بعضی از آنها ده یا پانزده سال در حبس بودند و دست به اعتصاب غذا زده بودند.

- استراتژی حماس چیست؟ آیا فقط می خواهد به خشونت متوسل شود و معتقد است که به این وسیله، به هدفش می رسد؟

به طور خلاصه، ما هدفی داریم و وسایلی برای رسیدن به آن. هدف ما دستیابی به حق تعیین سرنوشت خود، پایان دادن به اشغال توسط اسرائیل و روند ایجاد شهرک ها و یهودی سازی اراضی فلسطینی و تجاوز است. ما سه گزینه داریم. ما گزینه صلح آمیز را ترجیح می دهیم، اما مجبور شده ایم به اقدام نظامی دست بزنیم. سالهاست که مردم فلسطین راه های صلح آمیز را آزمایش کرده اند و پاسخی از جامعه جهانی نگرفته اند. اگر ما بتوانیم این وضعیت را از راه های مسالمت آمیز و بدون خشونت و توسل به اسلحه حل وفصل کنیم، این را ترجیح می دهیم. اما تا آنجا که به اقدامات اسرائیل مربوط می شود، ما مجبور هستیم که با اشغال بجنگیم.

- مقامات حماس از به راه افتادن انتفاضه سوم سخن می گویند. فکر می کنید چنین وضعیتی به مردم فلسطین کمک می کند؟

چرا نتانیاهو را مسئول تشدید درگیری نمی دانید؟ نتانیاهو مسئول شکست طرح جان کری (برای از سرگیری و پیشرفت مذاکرات صلح) بود. اگر آمریکایی ها و اروپایی ها به این طرح فرصت موفقیت می دادند و پنجره ای در اختیار مردم فلسطینی قرار می گرفت، این خشونت ها بروز نمی کرد. اما همه پنجره های امید به روی مردم فلسطین بسته شده است. در سیاست نمی توان خلاء داشت، یا ما راه حل و امید به راه حل و پایان محاصره غزه را داریم یا نداریم. فلسطینیان تسلیم نمی شوند.

- شما مرتب می گویید که استراتژی مقاومت و قبول نکردن موجودیت اسرائیل به آزادی فلسطینیان منجر می شود، اما نگاه کنید که چه اتفاقی افتاده است. مشکلات فلسطینیان بیشتر شده و چشم انداز تیره تری دارند.

بله، شهروندان فلسطینی رنج می برند و شرایط سختی دارند، اما این وضعیت نتیجه اشغالگری است و نه نتیجه حکومت حماس. مقاومت مسلحانه به خودی خود هدف نیست، بلکه وسیله ای برای پایان دادن به اشغالگری است. اما اگر من نتوانم از راه های مسالمت آمیز به اشغالگری پایان دهم، مجبورم مثل هر کشور دیگری، دست به اسلحه ببرم. مردم فلسطین تحت اشغال زندگی می کنند و این مشکل طی شصت سال گذشته حل نشده است. دنیا به دلیلی ناموجه، علیه ماست و می خواهند ما زیر اشغال باشیم. البته مردم فلسطین رنج می برند، اما هر کس تحت اشغال باشد، رنج می برد. ولی در نهایت، پیروزی از آن آنهاست. امیدوارم روزی من و شما در رام الله، بیت المقدس یا غزه با هم دیدار کنیم، چون زمان به نفع اسرائیل نیست. حتی تشکیلات اطلاعاتی آمریکا -کیسینجر- گفت که اسرائیل آینده ای ندارد، زیرا براساس اشغالگری شکل گرفته است.

- و چه زمانی جنگ حاضر تمام می شود؟

انشاءالله امشب یا فردا. اما به عنوان یک فلسطینی، امیدوارم هر چه زودتر تمام شود. می خواهم به مردم غزه بگویم که حرکتی سیاسی صورت گرفته است، بنابراین بگذارید پرزیدنت اوباما، من و عباس و همه رهبران کمک کنیم تا تجاوزگری پایان یابد و جامعه بین الملل نقش اخلاقی و انسانی خود را ایفا کند. (ایسنا)