عمری دوباره بر تن یک کودک آفرید

آمد ندا ز عرش الهی که هان (امید)

(عباسی)ام به خیل شهیدانمان رسید

دانی چنین شجاعت خود از کجا گرفت

زیبا حماسه ای ز دل آذر آفرید

بنموده چون به مکتب عباس^(ع) اقتدا

او سوی اشقیا شد و این اخگر و حدید

دیدی عزیزِ من، درِ جنّت گشوده است

از این سرا بُرید، که احیا شود امید

ای شاهدان که عزّت آتش نشان شدید

در آستانِ دوست رفیع اید و سرمدید

ما مانده ایم و خاطره ی جاودانتان

رندانه از رفیق و مهاجر  جلو زدید

1397/7/1 - تهران